Bad-ı Saba Hatri İçün

Bir anadan geldik dünyaya, üç gün kalıp gideceğiz Darul Ukba'ya. Bulurlarsa bir çiçek ekecekler toprak ile aramıza..
İnsan nefes almaktan ve yaşamaktan , kimi zaman isyan edercesine gem vursa da , genede nefes alarak ve bu hayatı yaşayarak mutlu olan bir varlık. Bu varlık bazen nankör bazen şükreden olabiliyor. Fıtrat gereği,şeytana ve nefis denen varlığa uyma meylimiz bizi adım adım cehenneme sürüklüyor olsa bile ''tövbe''denen temiz arınmaya muhtacız..

Bizim hikayemiz Hazreti Adem efendimiz ile başlıyor aslında..Söylüyor Zülcelal; ''Şeytan,ayıp yerlerini kendilerine göstermek için onlara fısıldadı: Rabbinizin sizi bu ağaçtan alıkoyması melek olmanız veya burada temelli kalmanızı önlemek içindir.'' (A'raf 7/20)

''Şeytan,oradan ikisinin de ayağını kaydırdı,onları bulundukları yerden çıkardı.. (Bakara,2/36)

Cennetti bizim mekanımız,uyduk bir kere nefse,düştük dikenli kucağına. Bilemedik, o an göremedik.
Adem babamız ve Havva annemiz ile başladı bizim serüvenimiz. Sonraları çok pişman oldular,yalvardılar.

Önce birbirlerinden ayrı kaldılar. Sonra Rablerinden.. Geldiler üstü gök,altı çimen olan topraklara ve başladılar ahvallerini anlatmaya;
-Affet Allahım!
- Bilemedik!
-Biz hiç göremedik,nefsin elinden bir yasak ile senin kapından geçemedik!

Çok zaman geçti aradan, ağladı Adem babamız, senelerce gözyaşı döktü, çağırdı sahibini. Birden arşın sutünlarında inciler gözüktüğünü hatırlardı ve yazılıydı; '' 'La İlahe İlallah,Muhammedurresulüllah'' şaşırmıştı, aman Allahım! İsiminin yanında bir isim var. Nasıl olur?Sen zülcelal ikram sahibisin, Şaşkınlık içinde düşüne durdu ve düşündüğünü dile vurdu;

- Sen ey keremlilerin keremlisi, beni Muhammed'in hakkı  için affetmeni istiyorum.. (Sallahu Aleyhi Ve Sellem)
-Ey Adem, sen nereden bilirsin Muhammedi?
- '' Ya Rabbi! Sen beni elinle(kudret eli) yaratıp ruhundan bana üflediğinde, başımı yukarıya kaldırdım. Arşın sütunlarında ''La İlahe İlallah,Muhammedurresulüllah'' yazılı olduğunu gördüm anladım ki,ismini yanında yazdığın kimse, muhakkak ki nice yarattıklarının arasında sana en güzeli, en sevgilisi olandır.''Bunun üzerine Allah (celle celaluhu) buyurdu ki;
- Ey Adem,doğru söyledin; hiç şüphesiz , yarattıklarım içerisinde bana en sevimli olan Odur. Onun hakkı için seni bağışladım. Ve Adem, bilesin ki eğer o olmasaydı, seni yaratmazdım..
Dedik ya Adem babamız ve Havva annemiz ile başladı bizim serüvenimiz, öyle diyordu Zülcelal, ''Yaratmazdım, o olmasa seni de yaratmazdım.'' Kainatın efendisi için hepimiz yaratıldık,  adem babamız affedildi,Muhammeddin hakkı dedi. Bizler de affedilebilecek miyiz? O sevgililere en sevgili olmuş sultanın Ümmetinden olarak ona layık bir ümmet ve ya evlad olabilecek miyiz?

Yorumlar