Hüznü kırık yüreklerdeki kırıltıları toplama vaktinde bir
vuslat var.. Yağmurlu , topraklı sokaklarda eskiyi hatırlatan bir özlem var.
Bazen durur bedenimiz, hareket etmeyi çok isterken. Hayat bazen çok üstümüze
gelir, bağırmalarımızı herkesin duymasını isterken.. Duymalarımızı duyan biri
var. Sadece bir kişi..
Oda;
Ey Hoda.(Ey Allahım)...
Zaten biz hep et parçalarını sevdikçe kaybetmekdik mi bu
hayatta? Denizlerin ardındakileri merak ederken, denizi yaratanı düşünemedik.
Lakin o hep yanımızda idi, biz denizlerin ardından bakarkende , onu
unuturkende..
Bir sonsuzluk istiyoruz, cennet istiyoruz, dünya da mekan
istiyoruz. O olsun, bu olsun diye dilimiz ve ve kirli benliklerimiz devamlı
birşeyleri isteme peşinde!
Ölümden bu kadar
etkilenirken, bir gün öleceğimizi düşünemedik belkide.
Tefekkürün manasını halen kavrayamadık.Dertler birikirken
çürüyen bedenlerimizde dertlerin dermanını başka kollarda, başka yollarda
bulmaya çalıştık.
Evet Ey Hoda(Ey Allahım) biz seni unuttuk.
Fakat biz seni unuttuğumuzda sen bizi hiç unutmuyorsun.
Kulum,''Gel,tövbe et,affedeyim seni.'' diyorsun
Biz aciz kulların
senden bir özür dileme,bir günahlara pişmanlık ,bir tövbe edelim diye
düşünemiyoruz bile.
Çayın demini fazla koyunca acılarımızın gideceğini sandık belkide?
Sandıklarımız gibi
olmadı. Çünkü acıyı bile tam kavrayamadık. Kendi saçmalıklarımızı acı
sandık belkide? Güneşin doğuşu gibi doğamadık ''islama.''Bir çiçek
olamadık,baharda.
Biz kul olabilmeyi
bile beceremedik.
Haramlarda kavrulduk,
yandık, sevdiğimizi sandık.. Oysaki en çok harami sevdalar acıttı bizim canımızı.
Sen devamlı uyarıp durdun..
Ey kulum gel hakikat benim, ölümsüz benim, hay olan benim, acılarını saracak olanda benim. ..
Ey kulum gel hakikat benim, ölümsüz benim, hay olan benim, acılarını saracak olanda benim. ..
Duyamadık seni ,belkide duymak istemedik?
Ey Hoda (Ey Allahım) biz namazları bile unutur olduk. Farz
namazlara dahi kalkmaya üşenir olduk.Karnım ağrıyor, şu işim var, sonra
kılacağım dediğimiz namazları önemsemeden, saatlerce malayani (dünyevi)görüşmelerden
sıkılmadık.
Arkadaşlar bir yerlere çağırdıklarında, gitmeye üşenmedik. Fakat sana gelmeye üşendik Ey Hoda (Ey
Allahım) Çünkü bize hep''Allah affeder dediler.''Biz unuttuk mu senin gazabını?
Senin gazabın öyle büyük ki Ey Hoda (Ey Allahım)!
Bütün peygamberler nefsim der,Muhammed Mustafa sallahu
aleyhi ve sellem ,hariç. Peygamberler bile nefsim derken biz kime güveniyoruz
Ey Hoda( Ey Allahım) ?
Kaçtık hep birşeylerden , en uzak yerlere gitmeyi istedik.
''Kimse olmasın!''
''Rahat beni
bulsun!'' istedik. Hatta imtehan da olmayalım istedik. Biz çok rahatlığa
alıştık. Sana gelmeye çalışırken hep adımlarımıza dünyevi şeyler ekledik. Ne
kadar çok anlatsam da geçmeyecek bazı şeyler..
Affeyle..
ای خدا ای خدا ای خدا
دیگه دنیا واسه من تاریکه
زندگی کوره رهی باریکه
آخر قصه من نزدیکه
این منم از همه جا وا مانده
از همه مردم دنیا رانده
رانده و خسته و تنها مانده
ای خدا ای خدا ای خدا
Vesselam..
Yorumlar
Yorum Gönder