Müslüman insan nasıl olmalıydı, yaralarına ilaç basan mı? Yoksa kendi içini hep arayan mı?
Yoksa herkesi kırıp geçiren, gönül nedir bilmeyen mi olmalıydı insan?
Büyük velilerimiz diyor ki; ömründe namaz kılarsın, bir namazının kabul olması için, kaç kez hacca gidersin bir haccın kabulu için, hepsinin sonucunda ihlas kavramını üstlenirsen, ne mutlu sana derlerdi.. Ve ilave ederlerdi, eğer ki bir gönlü kırdıysan, hakka eylediğin secde değildir.
Vefa çok önemli bir kavram. Yaşayana ve yaşatabilene helal olsun.
Eskilerde vefa dostlukları var imiş. İncinsende incitmemek imiş marifet. İslam dini ,ruhunu dinlendiren bir dindir. Asarım, keserim, ben en büyüğüm dini değil. Kibirden kafalarımız tavana değer oldu dedi bir büyüğüm. Koltuklara oturduk oturalı kibirli olduk diyor. Ne güzel dedi ama. Şimdi diyeceksiniz ne alaka? Secde nedir? Yere yakın olma, toprakta yere yakın değil mi? Yere yakınlık neyi getirir, tevazuyu, kibri öldürmeyi, şefkati arttırmayı. İşte diyor ne zaman ki koltuklara geçtik, yer minderlerini unuttuk, kaloriferlere geçtik , sobaları unuttuk, pahalıya geçtik, israf etmemeyi unuttuk, bundan bahsediyor. Bir soba çevresinde tüm aile otururmuş. Biz çok özlüyoruz eskiyi. Ne varsa eskilerde var.
Kıyafet olarak riyayı giydiğimizden beri samimiyeti unuttuk. Veliyullah tekkelerdeki tuvaletleri temizleyerek evliya oldular. Bu lüks hayati dengemizde, yüksek mertebelere baktığımız sürece kulluk vazifemizi unutmuş olacağız. Ve hakiki aşk'a ulaşamayacağız. Fani'de kaldık. Baki'yi bulamadık.
Halka hizmet, hakka hizmet imiş. Yani insan birine bir iyilik yapıyor diyelim aslında o halka iyilik yaptığını sanıyor ama aslında hakka yardım ediyormuş. Tabi Allah'ın bizim iyiliğimize ihtiyacı yok amma velakin bu düzeni ilahi ,iyilik ve aşk üzerine kurulduğu için fıtratımız bunun iyi birşey olduğunu belirtiyor.
İncinmemek mevzusu ise çok zor imiş, bu veliler sırf Allah için herkese eyvallah diyorlar. Çünkü onunda haktan geldiğine inanıyorlar. Yani incitenide mevla gönderdi. Belki Allah bizi orada imtehan ediyor. Gerçekten bu doğru, hayatımızda bir çok sıkıntılar oluyor, bunlara sabrettikten sonra ne oluyor? O anda bir olgunlaşma oluyor insanda. O zaman da bu dünyada ki perdelerini kapatıp, ahiret perdelerini açıyorsun.
Asıl mevzu ön planda değil, arka planda durmak kulluk imiş.
Gösteriş için değil, hak için ağladığın zaman aşık imiş insan. Biz aşık değiliz ki nerden anlayacağız?
Sadece aşık olan nebileri, velileri seviyoruz..
Öyle işte..
Vesselam
Yorumlar
Yorum Gönder